Management(g)(s)ekte

In @VPROTegenlicht werd onlangs een portret uitgezonden over @josdeblok , “de man die de zorg van onderop wil hervormen.”  Als je hart hebt voor zorg en het portret niet hebt gezien, dan raad ik je aan om er even voor te gaan zitten. In het programma gaat het ondermeer over de overbodigheid van managers in de zorg.

Iedere zorgprofessional die direct met patienten werkt, zal het eens zijn met de Blok’s stelling dat goede zorg ook zonder managers mogelijk is. Ik ga nog een stapje verder: goede zorg is alleen maar mogelijk zonder managers.

Managers vormen, niet alleen in de zorg, een plaag die het voor professionals welhaast onmogelijk maakt om het werk naar behoren te doen. Voor salarissen die ook nog eens hoger zijn dan die van de gemiddelde professional, hebben ze een soort paralleluniversum gecreëerd waar het op papier draait om zorg, maar waar het in werkelijkheid gaat om geld, macht, positie, invloed en ego. Iedereen, inclusief de managers zelf, weet dit, bijna niemand doet er iets aan. Zorgprofessionals durven niets te doen, omdat zij veel te verliezen hebben. Lees ook maar eens mijn vorige blogpost over “Schone schijn, dubbelemoraal en angst” Managers doen hier niets aan, ze zouden wel gek zijn. Een kernachtige analyse van dit mechanisme las ik deze week in een zeer lezenswaardig stuk van Mike Monteiro (@monteiro) : “One person’s history ofTwitter from beginning tot end”

Monteiro stelt het volgende: ´It’s difficult to get a man to understand something when his salary depends on his not understanding it.”  En daarmee slaat hij de spijker met feilloze precisie op de kop, hoewel ik aan het woord ‘salaris’, ook de woorden ‘status’, ‘macht’, ‘invloed’, ‘positie' en 'ego' zou willen toevoegen.

Gezien de status, macht, invloed en positie die het (ego) management gilde zich inmiddels toegeëigend heeft, zal het lastig zijn om in de zorg weer aan de slag te gaan met datgene waar het om draait, maar er zijn gelukkig steeds meer mensen die hier actief mee aan de slag zijn. Ik hoop dat deze mensen elkaar zullen vinden en samen aan het werk zullen gaan om de zorg terug te brengen waar zij hoort: in de relatie tussen patiënt en professional.

De managers hoeven overigens niet bang te zijn om zonder werk te komen te zitten: er zijn veel meer ‘ handen aan het bed’  nodig om de zorg weer enigszins menselijk te maken. Of ze kunnen zorgprofessionals helpen om zorg daadwerkelijk beter te organiseren: vanaf de werkvloer en vanuit het perspectief van de patiënt. Niet als manager boven de partijen, maar als teamlid in gelijkwaardige samenwerking met de partijen. En als er dan toch ge-managed moet worden: streef ernaar om jezelf zo snel mogelijk overbodig te maken en richt je op faciliteren in plaats van controleren.

Lex Vink

NB.: ik ben verpleegkundige en mede initiatiefnemer van Inspiration 2017 (onze voorlopige ' werknaam') Wij zijn een groep(je) mensen die bezig is om zorg anders te organiseren. Een aantal concrete initiatieven worden momenteel nader uitgewerkt. Voor uitwisseling, samenwerking of gewoon 'sparren'  zoeken we verbinding met 'gelijkgestemde zielen', mensen die net als wij staan voor een radicale reorganisatie van het concept 'zorg'. Je vind onze website (die we op korte termijn zullen aanpassen / concretiseren) @ www.inspiration2k17.nl  en we twitteren @insp2017 Interesse?, neem contact met ons op.